Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Tum mihi Piso: Quid ergo? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Certe non potest.: Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Scrupulum, inquam, abeunti;: Bork

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Verum audiamus.
Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis.

Sed ille, ut dixi, vitiose. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Dat enim intervalla et relaxat. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse
debilitari dolore, frangi, succumbere.

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi
oratio longa videri potest.

Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda;